ناگفته های صبح در آبی آسمان

بنام خدا

ناگفته های صبح در آبی آسمان

تصویر های صبح  در آیینه  آبی آسمان، همیشه  دیدنی و پر  از جلوه های نو و ویژه  بوده است و  هست، و هر چشمی، نقشی از پرده و  تصویری را که هست و می خواهد می بیند.

امروز تصویر صبح در آیینه آسمان باز هم سرشار  از هزاران حرف ناگفته است، پس حرف  های ناگفته صبح را در  آیینه صبح ببینیم و  بخوانیم و بشنویم.

تکه هایی از ابرهای مسافر، میهمان چشم و  نگاه خورشید شده و خسته از راه دور آمده، چون پرده ای در روبروی خورشید  نشسته و  راه نگاه خورشید را در هنگام طلوع بسته اند، و خورشید در صبح گرمی که اثر و نشانی از نسیم نیست، بازهم وجود خود را با روشن کردن آسمان از پشت پرده  ابرهای سیاه نشان می دهد.

در حالی که شدت گرما به اوج خود رسیده و تنفس در هوای آزاد سخت شده است ، خیلی از مردم اجبارا باید کار کنند تا بتوانند ارتزاق کنند و بعضی از کارها آنقدر سخت و مشقت آور است که نمیتوان جملاتی را برای وصف آنها بکار برد و باید از خدا بخواهیم صبر و تحمل این زحمتکشان عزیز را افزون نماید تا شاهد این نباشیم که برای کارهای سخت از کارگران بیگانه استفاده کنیم در حالیکه تعداد بیکاران جامعه خودمان بیداد می کند.

البته اعتقاد قلبی بنده این است که آنهائی که درد زندگی را با تمام وجود لمس کرده و می کنند،و صورت خود را با سیلی سرخ نگه میدارند قطعا به کارهای سخت و مشقت آور تن میدهند تا شرمنده خانواده نباشند.اجرشان با خود خداوند کریم بخشنده و مهربان.

هفتم مردادماه سال یکهزاروسیصدونودوپنج- یزد